You may Also Like..

6 Tips ~  Om je te ondoen van negativiteit

6 Tips ~ Om je te ondoen van negativiteit

Alles wat gebeurt is gebeurt, toch?
Dat weten we, maar dingen laten wel een blauwdruk achter. Een inprint van wat geweest is.
Hoe je je kan ontdoen van deze blauwdruk, van dit negatieve wat steeds weer gevoed wordt door je eigen negatieve gedachtes en nieuwe gebeurtenissen die zich uiteraard steeds weer aan dienen.

Tip 1
Accepteer eerst dat wat gebeurt is gebeurt is. (dat betekend verder niets er is geen JA MAAR of MAARE) nee accepteren dat het dus simpel weg gebeurt is. Als je nu blijft steigeren luister dan (hier) maar even.

Tip 2
Minddump je gedachtes je pakt een stuk papier en je schrijft in statements alles wat opkomt wat gebeurt is in het verleden waar je steeds aan blijft denken. Alle negatieve dingen. Gewoon dumpen. Maakt niet uit wat het is en of het waar is weg der mee. Gooi het weg verbrand het desnoods.
Wel veilig he!!!

Tip 3
Op een ander blad doe je hetzelfde en nu alle alle positieve dingen. Kleur teken maakt het zo leuk mogelijk maak het een happy place.

Tip 4
Mediteer! Hier kan je geleide meditatie vinden om de boel wat te verfrissen.

Tip 5
Laat meningen van anderen daar waar ze zijn. Precies bij andere! Iedereen vind iets maar niemand beseft wat het met jou doet. en we doen het allemaal! Iedereen vind iets. Zeg elke dag tegen jezelf ik ben precies goed!

Tip 6
Let op je eigen gedachtes en vind niets van een ander.
Het alom bekende doe en denk over anderen hoe jij wil dat jij behandelt moet worden.
Gedachtes en emoties moeten kloppen.

Zooooo opgeruimd staat netjes!

Rosita x

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd. 

Het waren er twee.

Ik maakte contact met haar dierbare alle bewijzen klopte en duidelijke ook. Elk bewijs was een oh of een ah moment. Soms heb je van die sessies die gaan gewoon als een gek! Vol liefde vertelde ze me in spirit over haar zwangerschap. 

Niet dat ik dat niet zag want ze was al aardig op weg. Het waren er twee zeiden ze, ik vertelde haar dat ze wisten dat het een tweeling was zij wist dit uiteraard zelf ook al. En was verbaasd en diep ontroerd omdat haar geliefde het daar tegen haar zeiden en dus wisten het zijn er twee. Ze gaven ook door een jongen en een meisje! Klopte ook! Tijdens het door geven van deze liefde zag ik een beeld die ik nooit meer zal vergeten. Nooit, nooit meer! Ik zag een roze wieg en een blauw kistje. Ja een blauwe schrijn, zo’n kist. Poeh wat een verhaal. Ik wist niet hoe ik dit moest vertellen. Liever negeer ik dit maar ik krijg het in een sessie waarin alles klopt. Omdat ik haar  beloofd had om alles te geven. Wat ja dat had ze serieus van te voren gevraagd of ik alles wilde zeggen. En nu vroeg ik haar of ze even geduld had omdat ik het gegeven niet goed begreep. Hoe ga ik dit melden schoot er steeds door mijn hoofd. Hoe dan? Ik vroeg spiritist help me als jullie willen dat ik dit geef. En toen zag ik een echo en bezorgde gezichten. 

Ik zei het volgende:

op je laatste echo bleek dat er wat aan de hand was klopt dat? Het antwoord was, Ja. En dat 1 van je kindjes het zwaar had en of dat het jongetje was. Ze begon te huilen. En zei; Ja. Ik heb haar gevraagd of het ziekenhuis zich zorgen maakte. En ze zei, Rosita zeg het maar gewoon. Want ik zie dat je het weet. Ik heb gezegd dat ik zag dat er ernstige zorgen waren en ze zei ja. Waarop ik vroeg weten ze al weet hoe het af gaat lopen. Ze zei de verlossende woorden gelukkig zelf, het klopt hij is al overleden Rosita. Ik wist dat het meisje het zou redden. En vertelde haar dat ze gezond geboren zou worden. Ze vertelde me zelfs de naam van haar bijzondere zoon. Ze is later nog een keer bij me geweest om deze mooie dame te showen en een foto van haar prachtige zoon te laten zien. Spirit liegt niet. Maar alles zeggen als medium is niet te doen. Niet te doen. 

Rosita x 

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd. 

De Pioneers een inspiratie voor mediums

De Pioneers een inspiratie voor mediums

De Pioneers een inspiratie voor mediums. 

Je weet geschiedenis heeft een functie. Een functie om te leren, te leren van hen die je voor zijn gegaan. En ik neem je mee op mijn zoektocht in mediumschap ik neem je mee de geschiedenis in van spiritualisme en mediumschap. Want er is geschiedenis! 

Diverse Pioneers zijn  op verschillende manieren op mijn pad gekomen. Ik vertel je hun verhaal en wat het met mij doet toen en nu. Mijn reis door mediumschap. Niet perse op volgorde maar wel op inspiratie.

De eerste die me nu door mijn gedachte schiet is Estelle Roberts. Na het lezen van haar boek was ik een paar dagen van slag. Ja echt wat een talenten had deze vrouw. Wat een ellende heeft ze moeten doorstaan en wat een toewijding aan spirit. Zij wijde haar hele leven aan het dienen van de spirituele wereld. Als kind waren er al aanwijzingen dat ze een bijzonder talent had maar rond haar 30ste is ze er pas echt mee aan de slag gegaan. Na het overlijden van haar eerste man. Een mooi verhaal blijft dat ze geintreseert raakte in tafeltje dansen, dit is het fenomeen wanneer de spirtuele wereld een tafel laat “dansen” om op deze manier te communiceren. Maar Estelle wilde dit ook. Na tijden proberen gaf ze het op omdat de tafel geen centimeter bewoog. Ze was er klaar mee zouden we nu zeggen. Ze vertelde dit de spirituele wereld ook en liep weg uit de kamer waar de tafel stond. Bij het weglopen werd ze geduwd in haar rug je raad het al de tafel was opgetild door de spirituele wereld en  duwde tegen haar aan. Dit was het begin van vele bijzondere fenomenen. Red cloud haar spirituele begeleider kwam via haar fysieke mediumschap als het ware vaak tot leven. Maurice Barbanell en zijn brouw Sylvia hebben veel over haar geschreven waaronder een gebeurtenis met diezelfde red cloud ze zatten in het donker toen de seance begon. Er werd later vanuit het kabinet gezegd door een duidelijke mannen stem dat meneer barbanell naar het kabinet mocht komen en red cloud tegen hoge uitzondering mocht aanraken. Hij voelde zacht haar een verweerde huid en veren. Toen het rode licht aan ging was er een indiaan te zien! Bijzonder! Ze was bekend om haar hulp aan de politie met vermissingen. Zoveel mooie verhalen! Ze wist mensen op te sporen en te vinden zowel dood als levend. Hele grote zalen vulde ze met haar mentaal mediumschap denk aan de royal Albert hall waar 1000den mensen in konden en dat gebeurde ook! Om naar naar te luisteren. Het was wonderbaarlijk. Haar mediumschap was heel veelzijdig zoals ik al zei. Haar toewijding was enorm. Haar boek fifty years a medium is echt een aanrader! En wie weet raakt het jou net zoveel als dat het mij beroerde. Alles is mogelijk en je weet nooit echt nooit waar je reis als medium je brengt! Het gaat over dienen en het gaat niet over succes! Estelle bedankt!

Rosita x

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd. 

Spiritueel gedoopt worden?

Spiritueel gedoopt worden?

Ik zat in de sanctuary van het Arthur findlay college. Ik zat er alleen een beetje rechts vooraan.
Voor diegene die het college niet kennen. Het is een opleidingscentrum voor mediumschap engelse style. Elke week van het jaar is er wel iets te leren op het gebied van mediumschap waar je je volledig kan onderdompelen. Er zijn verschillende ruimtes waar lessen, lezingen en divine services worden gegeven. De sanctuary is een soort kapel met twee rijen stoelen van 5 naast elkaar geloof ik en dan zo’n 20 meter lang.
Het was leeg in deze ruimte trouwens het hele college was leeg want iedereen was al weg en en wij moesten wachten op de late vlucht naar huis. Het was er echt super rustig. Echt heel fijn. Ik wilde even schrijven, wat aantekening maken om mee te nemen gewoon qua indrukken. Het is trouwens al heel wat jaar geleden. Maar ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Wat een bijzondere plek is het toch. Elk bezoek blijft een feestje. Als je daar zo’n hele week bent dan ben je mega gevoelig en heb je lekker contact met je vrienden in de spirituelewereld. Ik zat echt te genieten van alles wat geweest was.
Ik voelde me weg zakken en dacht ik ga gewoon even de stilte in lekker met mezelf.. Ik zakte echt weg nu zou ik dit een trance staat zou noemen toen was ik daar totaal niet mee bezig. Maar ik zakte dus weg, ik zakte weg in het gevoel van je hoort alles super scherp zelfs de vogels buiten hoor je mega goed maar de wereld verdwijnt een soort en je lijf ook je wordt een week bijna vloeibaar.Dit herkenen je vast. Ik zag in mijn hoofd vanuit het niets ineens iets veranderen. Niet bewust het gebeurde.
ik was ineens in een massa van bruinige koper en ook veel goud deze kleuren waren om me heen ik was die kleur ook.
Het was net of ik in een soort ruimte kwam het is nog het beste uit te leggen als grotten of holen of zo. Er kwam ook licht binnen vanuit boven en beneden en licht punten van opzij, helemaal goed kon ik dat niet duiden het was net of ik er door gleed. Er stond wat wij stoel zouden noemen van hetzelfde materiaal en ik mocht gaan zitten. Ik wist ik was niet alleen maar ik zag niemand alles was dat bewegende koper/goud, alles was licht. Ik zat voor mijn gevoel wat hoger en ik voelde de massa om me heen maar zonder dat het zwaar was zonder dat het naar was het was juist heel licht heelbedragen heel één. Ik hoorde niets en ineens uit dat niet hoorde ik de woorden ‘wij kennen jou als …. in onze wereld, oke ik moet niet liegen het was in het Engels want ik hoor de spirituele wereld vaak in het Engels. (you are known in our world as…… )’ en op de puntjes hoort een naam een woord eigenlijk. Daarna kwam ik terug en keek om me heen want die naam, dat woord leek door te galmen in deze ruimte maar ook in de sanctuary. Maar ik was alleen de deuren waren gesloten en niemand buiten. Die naam dat woord heb ik natuurlijk opgeschreven in mijn boekje maar nog meer in mijn hart. Ik had nog nooit gehoord van deze dingen ik wist niet eens dat er in het spirtualisme zogenaamde naming services gegeven werden. Ik had geen idee. Een naming service is een soort dienst waar je je spirituele naam krijgt van iemand die daar voor geleerd heeft. Een officiant. Ik had toen nog geen idee dat dat bestond. Maar terug naar mijn naming want tot op de dag van vandaag zijn er maar een paar mensen die dit weten, niet het verhaal op zich maar het woord de naam. Want je blijft als mens toch twijfelen en jezelf afvragen heb ik dit nu goed gehoord! Inmiddels twijfel ik er minder aan maar toch die twijfel en dan wil je ze blijven testen en vragen wil je me deze naam nog eens geven.
Dus spirit, vrienden ongezien je weet ik heb zeker 3 x nodig dit is een verzoek op de derde keer! Want de 2 is al ontvangen. Leuk verhaal hoor Rosita maar hoezo kennen ze ons met een andere naam hoor ik je denken. Nou ik ga het proberen uit te leggen. Je bent in de spirituele wereld een energie, een frequentie, een trilling en die trilling is iets unieks. Die combinatie net als in het aardse je DNA id deze combinatie uniek. Dat iets heeft een gevoel, een emotie en vaak zijn de woorden of namen dan ook een uitdrukking in onze wereld van dat gevoel, die emotie. Denk daarbij aan woorden als blij, hoop, liefde, en een combinatie van alles.
Naming services is dus een soort van dopen in het spiritualisme daar heb ik dan niet zo veel mee persoonlijk met dopen.
En dat wist spirit uiteraard ook dat ik dat niet snel zou gaan doen. Ze moeten vast gedacht hebben we geven het haar maar rechtstreeks dan blijft ze zoeken. Een tijdje later hoorde ik van naming services. en wist ik dat heb ik gehad. Op deze manier krijgen is zowel super cool als super wazig.
Ik heb nog steeds geen derde bevestiging, dus spirit kom maar op.

Rosita X

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd. 

De doven zien en blinde horen.

De doven zien en blinde horen.

De spirituele wereld wat klinkt dat altijd hé!
De spirituele wereld.

Dat klinkt echt heel gewichtig en ook mega ver weg. En ook erg onbereikbaar trouwens. De meeste mensen vinden het zo onbegrijpbaar dat ze liever geloven dat de dood een zwart gat is.
Waarin alles ophoud te bestaan.
Ook ik kan me soms niet voorstellen hoe die wereld is en hoe het eigenlijk echt werkt. Ze laten me zoveel zien maar toch blijf je denken hoe dan.
Dan stel ik me een boom voor.
Een boom die omgevallen is, die is dood maar niet weg. Of van die zelfde boom een stuk hout dat gevormd wordt toto een kunstwerk.
Of een rups die ontpopt tot vlinder. Die denkt ook ik ben weg om in zijn pop te verdwijnen om daarna weer in alle pracht en kracht terug te komen in een andere vorm. 
Want de yspiritle wereld is onze wereld alleen in een andere vorm.
De spirituele wereld is namelijk om ons heen. Niet boven niet beneden. Maar bij ons, in ons, om ons, met ons. 
Dat de dove geen muziek kan horen wil niet zeggen dat er geen muziek is.
Dat de blinde geen kleuren kan zien betekent niet dat er geen kleuren zijn. Dat een vertaler, een vertegenwoordiger van de spirituele wereld, ook wel medium genoemd, die wereld voelt en jij wat minder of zelfs niet, wil niet zeggen dat ze er niet zijn of zelfs niet voor jou zijn. 

Ze zijn er om ons heen.

Gewoon hier nu je dit leest. Een gedachte zorgt voor een licht in de spirituele wereld en die pakken jou geliefde op, een speciale trilling alleen tussen jullie een trilling die super uniek is. Daarom praat tegen ze. Praat tegen deze wereld is in onze wereld! 
Ook al lijken wij soms doof en blind voor die wereld zij zijn dat niet voor de onze. Zij zien en voelen onze trilling onze muziek, Zij voelen en horen onze kleuren.
Wij zien en horen ze misschien niet maar ze zijn er voor ons voor iedereen.
Nodig ze daarom uit verwelkom ze, zeg ze dat ook al hoor je ze niet, je ze vertrouwd! 
Omarm de liefde die je dat zal geven. 
Want voor liefde gezien of ongezien is niemand doof of blind! 

Divine infinite and great spirit , pure love, friends unseen!
I welcome you in my life, with no expectations and no demands. 
I see you  with my soul  and hear you with my heart! 
To you my friends i pray, a prayer of love, to help me love even more! Welcome friends! 

Rosita x

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd. 

Demonen? Ja in je hoofd!

Demonen? Ja in je hoofd!

Er was eens eens een land hier ver vandaan.
Een land waar draken met 2 hoofden prinsessen als huisdier hadden of zelfs als vervoers middel.
Het is altijd hier ver vandaan als we het niet begrijpen. Of het is een prinses die opgesloten zit in een kasteel in haar toren kamer. Die 100 ridders die haar proberen te redden die scharminkels die kunnen dat niet! Maar die ene die kan dat. De redder is altijd vet knap en sterk!
Een meisje dat lucifers verkoopt, het vieze kind, sterft op straat. Wat een ellende.
Het is of heel ver weg of het is echt heel moeilijk te bereiken. Uiteindelijk lukt het vaak wel maar de mooi en rijke overwinnen vaak! 

Zo gek is het dus niet dat wij al van kinds af aan leren dat alles wat mooi is ver buiten ons bereik ligt, of heel moeilijk is. Alleen weg gelegd voor de mooiste, de rijkste de sterkste, of de slimste.
Dan hoor je ook steeds, ja dag, dat kan echt niet jij geloofd zeker nog in sprookjes. Hard werken zul je, en verwacht er maar niets voor terug! Want wie voor een dubbeltje geboren is, bla als bla, nou ja ik denk dat je het begrijpt?
Maar is het zo?
Deels. Ja je hoort het goed deels. Want ja je moet soms heel heel hard werken om iets voor elkaar te krijgen of om iets echt te begrijpen. Ook intern met jezelf. Maar het is niet bij voorbaat al niet te doen! Ik noem nu het voorbeeld in spiritueel en mediamiek ontwikkelen. We nemen alles mee wat we net hoorden over dat wat we niet kennen of niet begrijpen ver weg is.
Mediumschap is dan meestal zo’n onderwerp, ver van mijn bed show. Of raar die zweverige mensen. die sektes.
We kennen het niet dus we kunnen het niet! Maar das niet waar. Als er een interesse is en die komt vanuit het hart vanuit je passie.
Zo van, ik voel dat ik dit moet doen geen idee waarom maar ik voel het! Dan is er ook al een talent. Hoe het talent zich zal ontwikkelen dat ligt aan meerdere factoren aan de manier waarop het de bedoeling is dat je dit inzet, aan je effort, aan je inzet, aan je houding.
Niet aan je komaf, hoe je eruit ziet, of je bankrekening. Nee aan jezelf aan hoe jij over jezelf denkt daar ligt de clou. Geloof je nog steeds ik kan niets ben geen knip voor de neus waard.
Of geloof je juist waarom ik niet! Ja waarom ik niet!!! 

En geloof je ik kan dit ik voel dit en ik wil dit, en voel je de wereld heeft mij nodig, ook nodig! Ik maak de wereld ook mooier!
Gewoon door er te zijn! Gewoon door jezelf te zijn.
En voel je ik ben klaar met die onzin die ik altijd gelooft heb. Klaar met die nonsens over dat dubbeltje, klaar met die ik ben dom onzin! Klaar met mediumschap is onzin en das voor de zweverige.
Klaar der mee!! 

Zeg je nu ja Rosita dat, dat! 

Dan weet je jou overtuigingen die zijn niet echt! Die zijn opgehangen aan een haakje in je systeem! Het zijn jou haakjes maar jasje van een ander van iets wat je ooit ergens gehoord hebt.
Dus nogmaals, geloof jij ik kan dat! 
Ontwikkel, groei, doe kennis op en wordt de beste versie van jezelf! 
Doe het voor de wereld om die mooier te maken!

Rosita x 

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd. 

Instant soep

Instant soep

Oké ik ga misschien geen vrienden maken met dit bericht.
Of misschien ook wel? 
Maar vrienden maken is ook niet mijn doel. 
Mijn doel is de spirituele wereld dienen zo goed en zo kwaad als ik kan.
En mediumschap en allerlei zaken eromheen helder maken.
Maar ik wil toch eens vertellen waarom ik altijd afgeef op telefonische, spirituele hulplijnen. 
Waarom mijn mening daar best stellig in is.
Mensen hebben sowieso wel de neiging om woorden te verdraaien die zo niet bedoeld zijn dus dan kan ik het maar beter zelf vertellen dan is er direct helderheid over.

Ik ben namelijk gewoon standaard tegen spirituele bel lijnen ongeacht of de paragnost of medium die aan de andere kant zit goed, zuiver of eerlijk is. Ten eerste bellen er toch vaak mensen die hulp nodig hebben, echte hulp, hulp die geboden moet worden door professionals denk aan psychiaters of andere hulpverleners. 
Omdat je via de telefoon niet direct echt feeling hebt. Men ziet jou ook niet. Het zijn soms mensen die thuis zitten en erg eenzaam zijn.Soms zelf financieel niet daadkrachtig zijn om zo duur te kunnen bellen. Denk ook aan verslaving gevoelige mensen die niet kunnen stoppen met bellen. We zijn namelijk verantwoordelijk als mens en zeker als medium.

We zitten namelijk al in een uithoek wat betreft geloofwaardigheid. Maar goed ik had het over verantwoordelijkheid. Over jou als men en als medium. Deze verantwoordelijkheid voel ik niet bij de lijnen. Ik hoor mensen om me heen zelfs zeggen. Ik ga even inloggen dan kan ik wat verdienen. Of ik ga ervaring opdoen en verdien dan even snel wat geld. Nou dan sta ik echt perplex.

Dan sta ik zelfs met mijn mond vol tanden, echt waar. 

De mediums die bij mij trainen en vragen wat ik daarvan vind weten dit. En als ze het toch doen zeg ik ok wat ik ervan vind. Ik kan dat dan ook niet veranderen, maar alsjeblieft ga schoonmaken. Doe iets. Maar over de rug van anderen soms kwetsbare mensen kan en mag dit niet. 
En ook al zijn de eigenschappen die ik boven noemde als goed, zuiver en eerlijk op de paragnost of medium van toepassing, dan nog vind ik dit niet oké. 
Eigenlijk zouden deze lijnen verboden moeten worden.
Hoe goed de intentie misschien ook is van het medium of paragnost.
Het is instant hulp en als medium ben je geen spoed afdeling van het ziekenhuis.

Simon James zei me ooit.

‘Er is geen spoed als je naar een medium gaat, de mensen waar je mee werkt zijn nl al dood. Bij spoed bel je een ambulance.’

En ik ben het volledig met hem eens! 

En dan ook vind ik het vak medium te waardevol om zomaar weg te geven of mee te koop te lopen.
Dus mediums of paragnosten die goed, zuiver en eerlijk zijn en achter de telefoonlijn zitten doe jezelf een plezier en ga jezelf dan via Skype aanbieden van tevoren laten betalen en gewoon een consult geven met gebruikelijke wachttijd. We zijn als medium geen kant en klaar noedels.
Is de reden dat je dit doet omdat je niet genoeg mensen of klanten krijgt op de normale manier. 
Wie weet ben je dan nog niet goed genoeg. 
Ga dan weer opnieuw ontwikkelen of door ontwikkelen. 
Want je werk spreekt voor zich als je ‘goed’ bent dan komen ze echt vanzelf. 

Rosita x

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd. 

Haters blijven haten.

Haters blijven haten.

Laat oordelen van anderen nooit je passie of talent verpesten. Iedereen vindt er wel iets van en meestal kijk je niet naar de mooie reacties.  Nee je trekt je de negatieve aan.
Mooi voorbeeld over dat je het echt nooit goed kan doen voor iedereen is Waylon donderdagavond bij de wereld draait door met een tribuut aan Queen. 
Hij gaf alles en ging ervoor. Sowieso al eng om zo’n grote zanger na te doen. Te vertolken. Hoe je het ook wilt zien. Want dat heeft dan ook weer maken met de manier waarop je kijkt, of als ik alle reacties lees vet oordeelt. Dat oordelen. 

Doet hij hem na ja dan zal er veel over te zeggen zijn of te oordelen. Of brengt hij een tribuut. En is het dat een ode aan Queen dan kijk je toch weer anders. Toch? Dan kijk, uhm oordeel je weer heel anders toch?

Ik heb het gezien en ik was onder de indruk van zijn passie, zijn echtheid, zijn niet groter willen zijn dan Freddie Mercure het op zijn eigen manier doen. Dan kan je het nog steeds niet goed vinden maar dan ligt het aan smaak en we weten al lang dat daar niet over te twisten valt. Dus een oordeel vellen omdat je het niet lekker vond of niet zo mooie kleur of zijn klank was niet de jouwe.  Maar de haters mag ik jullie eens vragen zit er soms een vleugje jaloezie in jullie kennis, uhum sorry oordeel? 

Ben je net zo muzikaal als Waylon en kijk je inderdaad met een professioneel oog naar zijn optreden? 

Een toonladder die niet gehaald werd of een misplaatste noot? 

Dan snap ik je kritiek, uhm sorry oordeel. Of vind je hem te knap en kijkt je vrouw er toch te veel naar? Of als vrouw is dit de man die nooit naar je keek? Of, Of, Of ja waarom eigenlijk? Waarom moeten we er iets van vinden en het dan ook nog met zoooo veel haat delen. Ik heb geleerd als het kwetst zeg het niet. Of als het er niet toe doet zeg het niet. Wil je het toch zeggen breng het dan zo dat je erachter staat. Ja ik sta achter dit bericht en zeer zeker niet omdat ik me wil vergelijken met Waylon nee omdat ik de haat ken de oordelen, de negatieve reacties als je je kop boven het maaiveld durft uit te steken om te doen wat de andere niet kunnen of niet durven omdat ze weten dan krijg ik die kar met shit over me heen en zeker niemand komt met die gouden koets. 

Niet veel zeggen er tegen je wat goed dat je je zelf durft te zijn ongeacht of je er iets mee hebt of het mooi vindt. Gewoon omdat ze je zien of omdat ze het begrijpen. Waylon ik zie je! Ik vond het knap en terecht dat ze jou vroegen voor zoiets grootst. Want jij durft het toch maar mooi. 

Ben serieus benieuwd hoelang je bezig bent geweest om het te perfectioneren. Omdat je wist ik krijg shit over me heen. Of mensen dachten jullie omdat hij zijn kop uitsteekt het hem niets doet? OO is dat het? Dan zeg ik niets meer en laat ik je want dan is het niet eens de moeite om je te laten zien dat hele creatieve mensen heel gevoelig zijn. Ze weten ik heb iets te vertellen en doen het dan ook. Ongeachte alle ellende. 

Wat kan je hiervan leren? Doen gewoon doen. Nooit opgeven en elke minuut dat je voelt dat je wilt delen. Delen. Als je voelt dit moet ik vertellen. Vertel. En geef gewoon nooit nooit op.

Haters blijven haten. 

Doe het voor hen die wel willen luisteren en perfectioneer niet voor hen die alleen willen zeiken. Want daar kan je het nooit goed voor doen.

Rosita x

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd. 

Vergeef je mij?

Vergeef je mij?

Aan jullie 

Ik weet niet wie je bent als je dit leest. Of je dichtbij staat of wat verder weg. Ik weet niet of je met mij hebt buiten gespeeld? Of ken je me van een workshop of van de lessen? Misschien heb je me opgehaald na school? Wie weet heb je me geboren zien worden? Of me mijn eerste kus gegeven? Wie weet heb je mijn luiers nog verschoond. Of ik de jouwe? Heb je mijn tranen gedept? Of met me dronken geworden? Heb ik je een sessie gegeven? Hebben we jongens geruild? Gelachen tot we huilde? Heb ik een contact voor je gemaakt? Hebben we een blowtje gerookt. Heb ik voor je gezorgd? Kennen we elkaar van het Arthur Findlay college? Heb ik soms voor je gekookt? Of hebben we gehuilt tot we lachten. Ken je me van Facebook of van Instagram. Zijn we getrouwd of had dat eigenlijk best gekund? Hebben we een online of online klik? Wie weet hebben we samen gewerkt? Of gewoon uit de kroeg?
Ik weet niet waar je me van kent of waar ik jou van ken? 

Ik weet wel dat op welke manier ook je mijn leven verrijkt hebt!
Misschien positief misschien ook negatief maar we beteken iets voor elkaar. Als ik je gekwetst heb dit jaar is dat niet mijn bedoeling geweest. Echt niet! Het spijt me oprecht. 

Als jij mij gekwetst hebt vergeef ik je. Laten we opnieuw beginnen of gewoon verder gaan.
Laten we elkaar heel groot maken! 
Rijk en vol liefde! 

Ik zie jou pracht en je kracht!
Ik zal je zeggen hou mooi en bijzonder je bent als jij het niet meer kan of niet meer weet! Als jij dat nu ook bij mij doet dan helpen we elkaar. 
Laten we elkaar omarmen in 2019. 
Hand in hand zij aan zij! 
Samen met elkaar! 

Rosita x 

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd. 


Die ene witte envelope.

Die ene witte envelope.

Blijf je mij me tot ik doodga vroeg ze me. Ik grapte nog als ik het dan nog doe. 
Ze wilde praten over spiritualiteit en ook healing krijgen. Dat was waarvoor ze kwam. De jaren verstreken en niets bleef onbesproken. Ze had een eerste liefde en o ze hoopte zo dat hij op haar stond te wachten. En die andere die haar pijn hadden gedaan die moesten het lef niet hebben. Als ik ga en er is een soort opwacht comité dan wil ik dat zelf bepalen. Daar was ze stellig in. Ik vertelde haar dat dat ook zo was dat ze niet bang hoefde te zijn dat er daar iets tegen haar wil zou gebeuren. Dat stelde haar soms gerust. Rosita zij ze dan. Die angst hé wordt dat beter als je dichterbij komt? En het is wel echt zo toch, dat leven na dit leven? Toen ik het einde zag naderen. Ging ze afstoten. Ze kreeg last van vergeetachtigheid. Ze werd boos op alles en ik mocht niet meer komen. Ik weet dat ze dat ook deed met andere mensen om haar heen. Dat hield ze gescheiden.

Wat heb ik veel van haar geleerd. Niet alleen de dingen in het leven. Door haar openheid over haar angst en boosheid, over hoe de oorlog in haar zat. En ze nooit meer iets zonder deze angst voor de oorlog kon. Het woord kolen maakte al een herinnering los aan de oorlog. Honger had ze gekend en liefdeloos zijn. Rot Duitsers zij ze steevast. Zonder oordeel. Ze hield van Duitsland. En toen ik terug kwam van een week vakantie. Lag die in de bus. Die gehate kaart die witte envelop met dat zwarte randje. Die  woensdag was ze al begraven. Een half haar geleden nu. En vannacht was ze in mijn droom levendiger dan ooit! Ze heeft me gevonden.


Wat een wonder is de dood. 
Dat wat was komt nooit meer terug
dat wat komt kennen we niet
Dat wat wordt is zelfs gehaat.
Terwijl de dood liefde heeft. 
En na de dood liefde is.
Het wennen aan je rol zonder hen is de dood voor mij.
De dood is een fysieke pijn van lijfelijk gemis. 
Heb de rouwende lief met heel je hart! 

Rosita x

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd. 


Ik ben gekker dan gek.

Ik ben gekker dan gek.

Dat moet voor jou wel makkelijk zijn dat je zo even contact kan maken met je geliefde!

Dat is een stelling die elk medium wel kent.
Alsof we een telefoon op kunnen pakken. Maar helaas ik moet je teleurstellen zo werkt het niet.
We zijn als medium namelijk geen uitverkorenen. 

We hebben een andere frequentie, die hebben we getraind en moeten dat ook blijven doen. Maar we zijn geen speciaal soort.
We zijn eerder heel normaal. Want een ziel heeft iedereen en daar communiceer je heel toevallig mee.
Wij mediums kunnen die antenne uitschuiven en dan zoeken waar de vibratie wil of kan communiceren. Maar dat is niet alleen weggelegd voor een bepaalde groep.

Niet alleen een medium maakt contact met een dierbare.
Nee echt iedereen die leeft en een ziel heeft en contact kan maken met andere mensen op een gevoelsniveau die kan dit.

Misschien niet praten of verhalen met elkaar delen. Zoals een medium dat veelal doet.
Nee het werkt dan anders.
Het werkt dan via die emotionele band, het werkt als het ware via je hart.

Daarom zeg ik ook altijd praat met ze, benoem ze, laat ze toe in je hart.

Laat ze toe in je leven op een andere manier dan hoe het was, laat ze  weer leven in en om je heen.
Want stel je eens voor dat ze je gewoon kunnen horen en voelen.

Stel je voor dat ze gewoon met je mee kijken.

Want doe dat maar verzin het maar gewoon, fantaseer er maar op los.
Want geloof me deze fantasie is namelijk het begin van contact met je geliefde.
En zij?
Zij zullen jou op welke manier dan ook laten voelen dat al die fantasie echt is, en echt heel erg de moeite waard is!

Dat ik gek bent wist ik al heel lang maar dat ik  kan communiceren met mijn vrienden aan de andere kant is zo gek nog niet.

Twijfel jij ook altijd of jij het zelf verzint? Ik geef maandag 17 december om 11 uur een online workshop gewoon achter je computer of telefoon. 

Doe je mee?

Kun je niet je krijgt een opname! 

Bestel dus snel. 

https://www.rositabelkadi.nl/product/spiritsigns/
Vrienden ook na dit leven

Vrienden ook na dit leven

Ik was op een study week op het Arthur Findlay college. Met zijn zessen. Vrienden, gelijkgestemde! Heerlijk even niets. In zo’n week staan het bijwonen van lezingen, tutorials en gezamenlijke oefeningen centraal. Ervaren, luisteren en doen. Thuiskomen kun je wel zeggen. Maar het plezier om met elkaar te zijn is vaak het grootste cadeau. Lachen totdat je niet meer weet of het huilen of lachen is. Maar de lessen zijn dus ook super tof. En tijdens een van die lessen, een tutorial dat is een uitleg en ook praktische voorbeelden, gebeurde er iets heel moois. Er moest iemand op het podium.
Dat op zich is niet bijzonder in zo’n week.
Maar wie? 

En ook nu weer riep de halve sanctuary; let the Dutch do it.
Wat een soort thema was van deze week. Wij ook met onze opvallende lach, brutale antwoorden, gekke balspelen in de pauze noem maar op! Ja balspellen mocht je ooit “orbbal” willen spellen i‘m your girl!
Inderdaad niemand stond op. Als je me kent weet je dat ik van oefenen houd, en uit mijn comfort zone gaan vind ik leuk, dus ik stond op. Geen idee of je de Sanctuary kent? Het is een soort kapel met stoelen in rijen aan weerszijde.

We zaten die dag wat halverwege ik liep met wat bravoure naar voren tussen de stoelen door.
Grappig genoeg met luid applaus en gekkigheid

Oke ik betreed het podium wat altijd een speciaal gevoel geeft.  Het was al later in de week en dan wordt je losser en ook meliger. Dat wil niet zeggen dat we niet serieus waren tijdens deze oefening. De opdracht was duidelijk, met je rug naar het publiek en de juf in kwestie gaf me ja of nee. aan de hand van de antwoorden eigenlijk knikjes van het publiek.
Ongezien, blind contact maken dus. Oké ik voelde een vrouw, een vriendin, kanker, zakelijk, spiritueel, liefde voor fotograferen en een foto van een bloem op de kaart die ze zelf had gemaakt. Al deze bewijzen kwamen uit de spirituele wereld. Ze gebruikte mijn eigen herinneringen in dit specifieke contact want er kwamen beelden van een vriendin van mijzelf. Omdat ik al ervaren was toen die tijd wist ik geven wat er komt en dat deed ik dus. Ik gooide er nog wat meer bewijzen uit. Alles klopte maar er waren er meer die het herkenden ik ging maar door en door. En alles werd door die mensen herkent. Het waren echt geen algemeenheden. Zelfs erg specifiek maar er bleven er meer meedoen.
De juf zei ik snap het ook niet maar ze snappen het allemaal. Ik ronde af met de boodschap. Ik mocht stoppen en we gingen kijken wat er nu “mis” gaat. Ik draai me om en de groep met handen omhoog waren mijn vrienden, dus ook haar vrienden. Want ja het was dus gewoon onze vriendin. Dus al die beelden die ik herkende waren dus gewoon de beelden en die klopte! De Spirituele wereld  kent mooie wegen! 

Met de boodschap wat hadden we het leuk, sloot ze het af! Nou en we hadden het leuk! 

Rosita x 

Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd. 

Bring me the cookies! 

Shopping cart0
There are no products in the cart!
Continue shopping
0