Ze wist het ze kwam te overlijden. De kanker was terug. En er was geen ontkomen aan. De tijd die haar gegeven was wilde ze goed besteden.
Genieten, er zijn voor haar geliefde.
Maar er hing een schaduw angst! Ze vertrouwde altijd op de spirituele wereld in van alles maar die angst ineens die angst.
Rosita zei ze, wat nu als het niet waar is.
Wat als het allemaal een hersenspinsel is. Wat als het een tekort in ons hoofd is waardoor we denken dat we contact maken?
Ik overtuigde haar elke keer weer tot de angst weer toesloeg. Ik begreep het zo. Ik begreep het heen en weer getrek tussen zeker weten en geloven.
In die tijd zat ik zelf voor trance. In een cirkel waarin mensen voor mij zaten. Om mijn mediumschap daarvoor te ontwikkleen. We zaten in het rode licht en ontvingen prachtige filosofie vanuit de spirituele wereld.
In het rode licht tijdperk vertelde de voor ons zo geliefde James dat zij er best eens bij mocht gewoon om het samen zijn en de liefde van spirit te voelen dachten wij. Hij zei namelijk niet waarom, maar wij dachten het te begrijpen.
uiteraard vroegen we haar! Volmondig zei ze JA! Ja dat wil ik graag wie weet kan ik dan overtuigd zijn, dat ik alleen naar bezig hoef te zijn met achterlaten en weet ik misschien ik ga naar de spirituele wereld. Het bestaat.
Ik merkte dat ik zenuwachtiger werd naar mate de dag naderde. Ik was al gaan zitten zodat ik wat tot rust kwam de muziek ging aan en we zaten met zijn allen in stilte. (De rest moet ik uit het verslag dicteren omdat ik in de trance staten de realiteit van tijd kwijt raak.) Toen de spirituele wereld ging spreken, haar welkom heten en de mogelijkheid gaf om te voelen hoe het daar was. Zeiden ze hoe kunnen wij onder woorden brengen hoe het hier is we laten het je zien en voeln. Toen lieten ze als een schaduw over mijn gezicht haar geliefde die al in spirit waren zien. Oom, tante, haar moeder, en ga zo maar door. Tot het moment er iemand kwam die ze nooit verwacht had ze gingen praten met elkaar ze lieten haar dus volledig voelen hoe het daar is en ze mocht zelfs vragen stellen.
Toen ik na enige tijd uit de trance staat kwam zag ik 6 mensen in tranen! Iedereen was tot op het bot geraakt, geraakt in liefde. En zij? Zij had ineens vertrouwen. Weer vertrouwen in spirit en de spirituele wereld! 5 maanden later waren we met elkaar op haar begrafenis en ze is in vertouen en vrede gestorven.
Rosita x
Dit blog is tot stand gebracht door iemand met een bijzondere kunst voor woorden! In de volksmond dyslexie genaamd! Best leesbaar zo, toch? Op opmerkingen over fouten en/of spelling wordt dan ook niet gereageerd.
Wat prachtig dat ze dat heeft mogen ervaren. Heel mooi dat dit kan. Ik ben er echt een beetje stil van.
Dat heb ik ook nog steeds als ik er aan denk…. <3
Wat prachtig dat zij deze vrouw hebben gerustgesteld
Dat dit allemaal uit liefde ons gegeven wordt
Om door te geven, maar ook om zelf het vertrouwen en het geloof in spirit te mogen voelen en ervaren
Ik voel me gezegend, dat ik dit mag meemaken en als ik dit lees ben ik geraakt en stil
Prachtig verhaal Rosita
Ontroerend
Wat een liefde volle ervaring voor deze mevr, om de deur naar de spiritworld te openen, zodat ze weet dat er geliefden zijn die haar opwachten,en wat een mooie ervaring voor de cirkel.
Wat intens mooi..liefdevol..
Prachtig Rosita
Wauwwwwww! Wat bijzonder zeg! Kippenvel
Gewéldig lieve Rosita om op deze manier te mogen en kunnen dienen. ♥️
mooi
Prachtig ☘☘♥️
Prachtig dt deze dame mocht ervaren en daardoor weer vertrouwen had. super
Wat fijn om zo te mogen werken Rosita heel bijzonder
Prachtig Rosita…dank voor het delen.
Hartelijke groet van Wilma Gijzen-Bakker.
Ooooo, wat mooi… Ik heb ook een bijzondere kunst voor woorden, namelijk dat ze soms helemaal wegvallen als ik iets heel bijzonders lees…
Als je dat voor iemand mag betekenen, wat kan je nog meer wensen, dat is waar sommige mensen op de wereld zijn gezet, mooi rosita ben wel eens op cursus bij je geweest, zoek nu de weg naar mijn mediumschap.